ΑΛΧΕΡΑ-ΤΖΟΥΡΤΖΟΥΚΑ: Οι Πρώτοι Αυστραλοί

Αλχέρα σημαίνει πίστη σε μια δημιουργική περίοδο των ονείρων ως μια γενική μυθολογία στην οποία στηρίζει όλη η φυλή την παράδοσή της.  Συγγενής είναι και ο όρος Τζουρτζούκα, σημαίνοντας τα έργα του καθενός εντός της ζωντανής μυθολογίας των Αβοριγίνων, ως το ατομικό συνειδητό που τους επιτρέπει να δρουν μετέχοντας στην διαρκή μυθοπλασία της φυλής τους.
Αλχέρα-Τζουρτζούκα λοιπόν, είναι οι μύθοι στους οποίους οι Αβοριγίνοι βασίζουν τις παραδόσεις τους.  Η συνεχόμενη μυθοπλασία που ξεκίνησε την «Δημιουργική Περίοδο» κατά το Ιερό Παρελθόν και συνεχίζεται ως σήμερα μέσω της «Ιεράς Παραδόσεως» στην «Εποχή των Ονείρων».  Η «Εποχή των Ονείρων» είναι μια ζωντανή μυθολογία, έτσι ο καθένας συμμετέχει στην εξέλιξη της Φύσεως και του Σύμπαντος «ονειρευόμενος», γνωρίζοντας με αυτό τον τρόπο τα ήθη, έθιμα και τους νόμους.

Η εποχή των ονείρων.


Η Κοσμολογία των αυτοχθόνων κατοίκων της Αυστραλίας αφηγείται πως αρκετούς αιώνες πριν οι ιεροί πρόγονοί τους ταξίδευαν περιπλανώμενοι σε ένα «Άδειο Κενό».  Στους τόπους ξεκούρασής τους, δημιουργούσαν τον ουρανό και τ΄αστέρια, στο πέρασμά τους έφτιαχναν τα ποτάμια, τα βουνά, τους νερόλακκους, και μαζί μ΄αυτά τα φυσικά φαινόμενα, άφηναν πίσω τους και πνεύματα ανθρώπων, φυτών και ζώων.  Ένας από αυτούς τους δημιουργούς, οι Αβοριγίνοι πιστεύουν ότι είναι και το «Φίδι του Ουράνιου Τόξου», το οποίο περνώντας πάνω από την άϋλη Αυστραλία σχημάτισε με την τεράστια ουρά του τις κοιλάδες της Μεγάλης Ηπείρου.

Οι πρόγονοι-θεότητες ήσαν άνδρες και γυναίκες της αρχαιότητας, οι οποίοι πολλές φορές έπαιρναν τις μορφές ζώων και έδιναν στους Αβοριγίνους τους Νόμους της ειρηνικής συνύπαρξης, και τις τιμωρίες για όσους δεν τους σέβονταν.  Απ΄αυτούς οι φυλές έμαθαν να φτιάχνουν δόρατα, μαχαίρια και άλλα όπλα, τους δίδαξαν πως να κυνηγούν, τους δώρισαν τις διάφορες γλώσσες, και τα ονόματα που είχε η κάθε οικογένεια-φυλή.

Μετά το πέρας της περιόδου δημιουργίας, όλ' αυτά τα ιερά όντα αποτραβήχτηκαν και άφησαν τη θέση τους σε θεότητες-δημιουργούς που σε ορισμένες περιοχές παίρνουν τη μορφή μιας πληθώρας θεοτήτων δίνοντας έμφαση σ΄έναν ύπατο θεό, ενώ σε άλλες αφήνουν τον Κόσμο να δρα στηριζόμενο σε προγονικά πνεύματα ανδρών και γυναικών.  Με αυτό τον τρόπο η κάθε φυλή γνώριζε μέχρι ποιο γεωγραφικό σημείο ήταν υπό την προστασία του θεού της φυλής, και δεν εισέβαλλε στην περιοχή κάποιας άλλης φυλής, διότι κανείς δεν ήθελε να βρεθεί σε περιοχές όπου κατοικούσαν και προστατεύονταν από ξένες θεότητες.  Η περιοχή κάθε οικογένειας-φυλής είχε ορισθεί από την «Εποχή των Ονείρων» και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να την παραβιάσει, έτσι σπανίως γίνονταν πόλεμοι.

Ο Ιερός Βράχος Ουλουρού.


Και όταν κάποια στιγμή εμφανίστηκε κατά την «Εποχή των Ονείρων» η αιμοδιψής φυλή των Κούνγια, τα προγονικά πνεύματα τους απολίθωσαν στον Ιερό Βράχο Ουλουρού.  Για την Φυλή Πιτγανδιάρα της κεντρικής Αυστραλίας αυτός ο βράχος είναι ένας Ιερός Τόπος.  Η παράδοσή τους λέει ότι στον Ιερό αυτό Βράχο μπορεί να διακρίνει κανείς τα χαρακτηριστικά από τη σύγκρουση τους με τους Κούνγια, δυο χαραμάδες είναι στο ίδιο σημείο εκεί όπου ένας πολεμιστής έκοψε με το δόρυ του το πόδι ενός εχθρού.  Οι σπηλιές του βράχου συμβολίζουν τα ανοικτά στόματα των πολεμιστών που πεθαίνουν φωνάζοντας και βρίζοντας.  Μια μεγάλη σπηλιά είναι το στόμα μιας θρηνούσας μητέρας που είδε το παιδί της να το σκοτώνουν μπροστά της, η εκδίκησή της ήρθε χτυπώντας το φονιά του υιού της με ένα ξύλο. Το ανοιγμένο κεφάλι και η μύτη του είναι χαραγμένα για πάντα σε πέτρα, μαζί με τις τέσσερις τρύπες εκεί που κάποτε ήσαν τα μάτια του και τα ρουθούνια του.



Μετά από την περίοδο της αρχέγονης δημιουργίας ήρθε η περίοδος της «Ιεράς Παραδόσεως», σε τούτη την περίοδο δίνεται έμφαση στη διατήρηση της Δημιουργίας και την αρμονική συνύπαρξη με όλα τα όντα. Τα δημιουργικά έργα των προγόνων και η συνεχής αόρατη συνέχεια κάποιων απ΄αυτούς με τους απόγονούς τους είναι το θεμέλιο της «Ιεράς Παραδόσεως».  Η συγγένεια μεταξύ ανθρώπων και προγονικών πνευμάτων είναι δοσμένη από τους προγονικούς δημιουργούς: Οι Αβοριγίνοι πιστεύουν ότι οι Ιεροί πρόγονοι δημιούργησαν τα πνεύματα-παιδιά και τα πνεύματα-ζώα τα οποία μπαίνουν στην κοιλιά των εγκύων γυναικών και ζώων αντίστοιχα κατά την ώρα του τοκετού.  Την «Ιερά Παράδοση» και την ιστορία της πατρίδος τους συνεχίζουν να διδάσκονται ακόμη τα παιδιά της ερήμου, ακούγοντας τα τραγούδια και τις διηγήσεις από τους γεροντότερους όταν βραδιάσει.

Χαμένη Γενεά.


Η εξαφάνιση των Ιερών Όντων δεν σημαίνει ότι η «Εποχή των Ονείρων» τελείωσε, αλλά συνεχίζεται μέσω των Ιερών Χορών (Κορρόμπορι) και των τελετών.  Ο κάθε Αβοριγίνος πιστεύει ότι έχει ένα προσωπικό πνεύμα το οποίο ταξιδεύει ενώ αυτός κοιμάται, και επισκέπτεται τους συγγενείς του και τους τόπους διαμονής τους.  Πόσες χιλιάδες μανάδες είδαν μ΄αυτό τον τρόπο τα ταλαιπωρημένα παιδάκια τους «της κλεμμένης γεννεάς» να βασανίζονται στα «ορφανοτροφεία» των πόλεων;

Για τους αυτόχθονες Αυστραλούς η κάθε γεννεά πρέπει να ζει με τον ίδιο τρόπο που ζούσαν και οι πρόγονοί τους.  Αυτή η επιλογή τους, οδήγησε τους Χριστιανούς προσηλυτιστές να θεωρήσουν τους Αβορίγινες «αποκτηνωμένους», «άγριους» και «κανίβαλους».  Από την αρχή του αιώνα, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ΄60 οι Βαπτιστές Χριστιανοί έκλεβαν τα παιδιά των Αβοριγίνων με σκοπό να τα εκχριστιανίσουν και να τα αποκόψουν από την παραδοσιακή τους θρησκεία.  Το παιδομάζωμα αριθμεί περίπου τριάντα χιλιάδες παιδιά θύματα της χριστιανικής απαγωγής.
Με συστηματική πλύση εγκεφάλου, ξυλοδαρμούς, μαστιγώσεις και βιασμούς, οι Χριστιανοί «σωτήρες» οδηγούσαν τα παιδιά της «κλεμμένης γεννεάς» στο δρόμο του «Κυρίου». Αυτό που ζητούν τώρα οι αυτόχθονες Αβοριγίνοι από την αυστραλιανή κυβέρνηση είναι η δημιουργία πρεσβείας ως έμπρακτη συγνώμη για την ανελέητη εθνοκτονία που υποστήκανε από την εποχή που «ανακαλύφθηκε» η αυστραλιανή ήπειρος.


Άγγελος Γιαννακουρέας.